مسائل معرفه النفس سخت تخطئه می‏كنند و گفته‏های آنها را كافی نمی‏دانند .
يكی از سؤالات منظوم كه از خراسان برای شيخ محمود شبستری آمد و او پاسخ‏
آنها را به نظم گفت و گلشن راز از آنها به وجود آمد ، در همين زمينه‏
است . سؤال كننده می‏پرسد :

كه باشم من ؟ مرا از من خبر كن

چه معنی دارد اندر خود سفر كن ؟

او در پاسخ به تفصيل بحث می‏كند و از آن جمله می‏گويد :

همه يك نور دان ، اشباح و ارواح

گه از آيينه پيدا ، گه زمصباح

تو گوئی لفظ من در هر عبارت

به سوی روح می‏باشد اشارت

من و تو برتر از جان و تن آمد

كه اين هر دو ز اجزای من آمد

برو ای خواجه خود را نيك بشناس

كه نبود فربهی مانند آماس (1)

يكی ره برتر از كون و مكان شو

جهان بگذار و خود در خود جهان شو

نظر به اينكه توضيح اين مطلب نيازمند به بحث

پاورقی :
1 - در اين بيت به جمله معروفی از محيی الدين عربی اشاره كرده كه‏
می‏گويد :
" هر كس گمان كند با آنچه حكما گفته‏اند به معرفه النفس نائل شده‏
است فقد استسمن ذاورم و نفخ فی غير ضرم " .

300