و هر واعظ سخندانی از سخن او مدد گرفت ، در عين حال به او نرسيدند و ازاو عقب ماندند . بدان جهت كه بر كلام او نشانهای از دانش خدايی و بوئیاز سخن نبوی موجود است . ابن ابی الحديد از علماء معتزلی قرن هفتم هجری است ، او اديبی ماهر وشاعری چيره دست است و چنانكه میدانيم سخت شيفته كلام مولی است و مكرردر خلال كتاب خود شيفتگی خويش را ابراز میدارد . در مقدمه كتاب خويش میگويد : " به حق ، سخن علی را از سخن خالق فروتر و از سخن مخلوق فراترخواندهاند ، مردم همه دو فن خطابه و نويسندگی را از او فرا گرفتهاند . .. همين كافی است كه يك دهم بلكه يك بيستم آنچه مردم از سخنان علی گردآورده و نگهداری كردهاند از سخنان هيچكدام از صحابه رسول اكرم با آنكهفصحايی در ميان آنها بوده است ، نقل نكردهاند ، و باز كافی است كه مردیمانند جاحظ در البيان و التبيين و ساير كتب خويش ستايشگر او است " .ابن ابی الحديد در جلد چهارم كتاب خود در شرح نامه امام به عبدالله بنعباس پس از فتح مصر به دست سپاهيان معاويه و شهادت محمد بن ابی بكركه امام ، خبر |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir