زهد و پارسائی موعظهای ، شايد عنصر " زهد " بعد از عنصر " تقوا " بيش از همه تكرار شده باشد زهد مرادف است با ترك دنيا . در نهج البلاغه به مذمت دنيا و دعوت به ترك آن زياد بر میخوريم . به نظر میرسد مهمترين موضوع از موضوعات نهج البلاغه كه لازم است با توجه به همه جوانب كلمات اميرالمؤمنين تفسير شود ، همين موضوع است و با توجه به اينكه زهد و ترك دنيا در تعبيرات نهج البلاغه مرادف يكديگرند ، اين موضوع از هر موضوع ديگر از موضوعات عناصر نهج البلاغه زيادتر دربارهاش بحث شده است . بحث خود را از كلمه زهد آغاز میكنيم : " زهد " و " رغبت " ( اگر بدون متعلق ذكر شوند ) نقطه مقابل يكديگرند ، زهد يعنی اعراض و بیميلی ، در مقابل رغبت كه عبارت است از كشش و ميل . بی ميلی دوگونه است : طبيعی و روحی : |