سخنوری صعصعه بن صوحان ( 1 ) بحث كند می‏گويد :
" از هر دليلی بالاتر بر سخنوری او اينست كه علی گاهی می‏نشست و از او
می‏خواست سخنرانی كند " .
سيد رضی جمله معروفی در ستايش و توصيف سخنان مولی ( ع ) دارد :
می‏گويد :
" كان اميرالمومنين عليه السلام مشرع الفصاحه و موردها و عنه اخذت‏
قوانينها و علی امثلته حذا كل قائل خطيب و بكلامه استعان كل واعظ بليغ و
مع ذلك فقد سبق و قصروا ، و تقدم و تاخروا ، لان كلامه عليه السلام ، الكلام‏
الذی عليه مسحه من العلم الالهی و فيه عبقه من الكلام النبوی " .
اميرالمؤمنين آبشخور فصاحت و ريشه و زادگاه بلاغت است . اسرار مستور
بلاغت از وجود او ظاهر گشت و قوانين آن از او اقتباس شد . هر گوينده‏
سخنور از او دنباله روی كرد

پاورقی :
1 - وی از اكابر اصحاب اميرالمؤمنين است و از خطبای معروف است ،
هنگامی كه مولی پس از عثمان خليفه شد خطاب به آن حضرت گفت : زينت‏
الخلافه و مازانتك و رفعتها و ما رفعتك و هی اليك و احوج منك اليها "
يعنی " تو با قبول خلافت ، به آن زينت بخشيدی و جلال دادی اما خلافت ،
تو را زينت نبخشيد و جلال نداد ، تو به خلافت رفعت دادی و مقامش را بالا
بردی ولی خلافت به تو رفعت نداد و مقام تو را بالا نبرد ، خلافت به تو
نيازمندتر است از تو به خلافت " .
صعصعه جزء افراد معدودی است كه در شب وفات اميرالمومنين در تشييع‏
جنازه آن حضرت و مراسم تدفين او ، در دل تاريك شب ، شركت كرد . صعصعه‏
پس از پايان تدفين ، كنار قبر علی ( ع ) ايستاد ، يك دست روی قلب‏
متهيج و پرطپش خود گذاشت و با دستی ديگر مشتی از خاك برداشت و بر سر
خود ريخت و خطابه‏ای پر شور و پر هيجان در مجمع خاندان و ياران خاص علی‏
( ع ) ايراد كرد . مرحوم مجلسی در جلد نهم بحار باب شهادت اميرالمومنين‏
( ع ) آن خطابه عالی را نقل كرده است .

14