تدبير میكند ، آئينه بودن جهان از نظر حسی و تجربی همين اندازه است كهطبيعت ماورائی دارد و دست توانا و دانائی كارخانه جهان را میگرداند .ولی قرآن برای بشر به اين اندازه قانع نيست كه بداند دست توانا ودانا و حكيم و عليمی جهان را اداره میكند ، اين مطلب درباره ساير كتبآسمانی شايد صدق كند ، اما درباره قرآن كه آخرين پيام آسمانی است ومطالب زيادی درباره خدا و ماوراء طبيعت طرح كرده است ، بهيچوجه صدقنمیكند . مسائل تعقلی محض اولين مساله اساسی كه مطالعه آثار آفرينش به تنهائی قادر به جوابگوئیآن نيست واجب الوجود بودن و مخلوق نبودن خود آن قدرت ماوراء طبيعیاست . آئينه جهان حداكثر اين است كه نشان دهنده دست توانا و دانائیاست كه جهان را میگرداند اما خود آن دست چه حال و وضعی دارد ؟ آيا اوخود مسخر دست ديگری است ، يا قائم به ذات است . اگر مسخر دست ديگریاست آن دست ديگر چگونه است ؟ هدف قرآن تنها اين نيست كه بدانيم دستیدانا و توانا جهانرا میگرداند ، هدف اينست كه بدانيم گرداننده اصلی "الله " است و " الله " مصداق ليس كمثله شیء است ، ذات مستجمعكمالات است ، و به عبارت ديگر كمال مطلق است ، و به تعبير خود قرآن "« له المثل الاعلی »" است . مطالعه طبيعت چگونه میتواند ما را با |