اين دسته از آيات زمينه است برای اينكه ماديات را از صورت معبودهاو كمال مطلوبها خارج سازد . در كنار اين آيات و بلكه در ضمن اين آيات فورا اين نكته گوشزد میشودكه ولی ای انسان ، جهانی ديگر ، پايدار و دائم ، هست : مپندار كه آنچههست همين امور گذرا و غير قابل هدف قرار گرفتن است پس زندگی پوچ استو حيات بيهوده است . |