جمله ابوبكر به صورت دوم اداء شده است .

عمر

انتقاد نهج البلاغه از عمر به شكل ديگر است ، علاوه بر انتقاد مشتركی كه‏
از او و ابوبكر با جمله « لشد ما تشطرا ضرعيها » شده است يك سلسله‏
انتقادات با توجه به خصوصيات روحی و اخلاقی او انجام گرفته است . علی (
ع ) دو خصوصيت اخلاقی عمر را انتقاد كرده است :
اول خشونت و غلظت او عمر در اين جهت درست در جهت عكس ابوبكر بود
. عمر اخلاقا مردی خشن و درشتخو و پر هيبت و ترسناك بوده است .
ابن ابی الحديد می‏گويد :
اكابر صحابه از ملاقات با عمر پرهيز داشتند . ابن عباس عقيده خود را
درباره مساله " عول " بعد از فوت عمر ابراز داشت . به او گفتند چرا
قبلا نمی‏گفتی ؟ گفت از عمر می‏ترسيدم .
" دره عمر " يعنی تازيانه او ضرب المثل هيبت بود تا آنجا كه بعدها
گفتند : " دره عمر اهيب من سيف حجاج " يعنی تازيانه عمر از شمشير
حجاج مهيب‏تر بود . عمر نسبت به زنان خشونت بيشتری داشت ، زنان از او
می‏ترسيدند . در فوت ابوبكر زنان خانواده‏اش می‏گريستند و عمر مرتب منع‏
می‏كرد ، اما زنان همچنان

160