پس غايات و اهداف انحرافی داشتن يكی از عواملی است كه انسان ، غيرخود را بجای خود میگيرد و در نتيجه خود واقعی را فراموش میكند و از دستمیدهد و میبازد . هدف و غايت انحرافی داشتن تنها موجب اين نيست كه انسان به بيماری" خود گم كردن " مبتلا شود ، كار به جائی میرسد كه ماهيت و واقعيتانسان مسخ میگردد و مبدل به آن چيز میشود : در معارف اسلامی باب وسيعیهست در اين زمينه كه انسان هر چيز را كه دوست داشته باشد و به او عشقبورزد با او محشور میشود . در احاديث ما وارد شده است كه : « من احبحجرا حشره الله معه » ( 1 ) . هر كس هر چه را دوست داشته باشد و اگر چهسنگی را دوست داشته باشد ، با آن سنگ محشور میگردد . با توجه به آنچه از قطعيات و مسلمات معارف اسلامی است كه آنچه درقيامت ظهور و بروز میكند تجسم آن چيزها است كه انسان در اين جهان كسبكرده ، روشن میشود كه علت اينكه انسان همواره با آن چيزهائی محشورمیگردد كه به آنها عشق میورزد و علاقهمند است ، اين است كه عشق و علاقه وطلب يك چيز ، آنرا در مرحله غايت و هدف انسان قرار میدهد و در حقيقتآن چيز در مسير " صيرورت " و " شدن " آدمی واقع میشود ، آن غايت هرچند انحرافی باشد سبب میگردد كه پاورقی : 1 - سفينه البحار ماده حبب . |
