خود زيانی و خود فراموشی

يادم هست ، در حدود هيجده سال پيش در جلسه‏ای خصوصی كه آياتی از قرآن‏
كريم را تفسير می‏كردم ، برای اولين بار به اين نكته برخوردم كه قرآن گاهی‏
تعبيرات خاصی درباره برخی از آدميان به كار می‏برد ، از قبيل " خود
زيانی " يا " خود فراموشی " يا " خود فروشی " مثلا می‏فرمايد :
" « قد خسروا انفسهم و ضل عنهم ما كانوا يفترون » " ( 1 ) .
همانا خود را باخته و معبودهای دروغين از دست‏شان رفته است .
يا می‏فرمايد :
" « قل ان الخاسرين الذين خسروا انفسهم »" ( 2 ) .
بگو زيانكرده و سرمايه باخته آن است كه خويشتن را زيانكرده و خود را
باخته است .
و يا در مواردی می‏فرمايد :
" « نسوا الله فانسيهم انفسهم »" ( 3 ) .
از خدا غافل شدند و خدا را از ياد بردند ، پس خدا خودشان را از خودشان‏
فراموشاند و خودشان

پاورقی :
1 - سوره اعراف آيه . 53
2 - سوره زمر آيه . 15
3 - سوره حشر آيه . 19

294