كرده‏ای ، تو به جای اينكه حق و باطل را مقياس عظمت و حقارت شخصيتها
قرار دهی ، عظمتها و حقارتها را كه قبلا با پندار خود فرض كرده‏ای ،
مقياس حق و باطل قرار داده‏ای ، تو می‏خواهی حق را با مقياس افراد بشناسی‏
! برعكس رفتار كن ! اول خود حق را بشناس ، آن وقت اهل حق را خواهی‏
شناخت ، خود باطل را بشناس ، آنوقت اهل باطل را خواهی شناخت ، آنوقت‏
ديگر اهميت نمی‏دهی كه چه كسی طرفدار حق است و چه كسی طرفدار باطل ، و
از خطا بودن آن شخصيتها در شگفت و ترديد نخواهی بود .
" طه حسين " پس از نقل جمله‏های بالا می‏گويد :
" من پس از وحی و سخن خدا ، جوابی پر جلال‏تر و شيواتر از اين جواب‏
نديده و نمی‏شناسم " .
" شكيب ارسلان " ملقب به اميرالبيان يكی ديگر از نويسندگان زبر دست‏
عرب در عصر حاضر است . در جلسه‏ای كه به افتخار او در مصر تشكيل شده بود
، يكی از حضار می‏رود پشت تريبون و ضمن سخنان خود می‏گويد :
دو نفر در تاريخ اسلام پيدا شده‏اند كه به حق شايسته‏اند " امير سخن "
ناميده شوند : يكی علی بن ابی طالب و ديگری شكيب " .
شكيب ارسلان با ناراحتی برمی‏خيزد و پشت تريبون قرار می‏گيرد و از
دوستش كه چنين مقايسه‏ای به عمل آورده گله می‏كند و می‏گويد :

19