برای خدا قرار دهد چشمههای حكمت از زمين دلش به مجرای زبانش جاریمیشود . ولی عينا همين مضمون ، هر چند با عين اين الفاظ نيست در اصول كافی ،باب اخلاص ( 1 ) ، از امام باقر ( ع ) نقل شده : " « ما اخلص العبدالايمان بالله عزو جل اربعين يوما - او قال ما اجمل عبد ذكر الله عز و جلاربعين يوما - الا زهده الله عز و جل فی الدنيا ، و بصره داءها و دواءها ،فاثبت الحكمة فی قلبه ، و انطق بها لسانه » " يعنی بندهای چهل روزايمان خودش را خالص نكرده است ، يا گفت بندهای چهل روز خدا را خوبياد نكرده است ( اين ترديد از راوی حديث است ) مگر آنكه خداوند به اوزهد عنايت كرده و او را نسبت به دردها و دواهای اين دنيا بصيرت داده وحكمت را در دل او قرار داده و به زبان او جاری ساخته است . حافظ در اين دو بيت نظر به همين حديث معروف دارد كه میگويد :
پاورقی : 1 - ج2 ، ص . 16 |