چنگ نمی‏آيد . مع‏الاسف ما در حالی هستيم كه روزبروز فرصتها را از دست‏
می‏دهيم .
مادی مسلك‏ها در كشور ما ، يا آن دسته گمراهی كه نام مذهب روی مسلك‏
خودشان گذاشته‏اند چقدر هوشيارند كه پستها و سنگرهای اجتماعی را از دست‏
ما می‏گيرند و مرتبا اينجا و آنجا را از دست ما می‏گيرند ، مراكز حساس را
می‏گيرند و به هدف خودشان می‏رسند و ما نشسته‏ايم و دلخوشيم دائما بگوئيم‏
اين كار را نكن ، آن كار را نكن ، هی ترمز ، ترمز ، ترمز .
اين جمله : « و توقيفهم علی ما اراد من مصلحة دينهم و دنياهم » كه‏
منظور اين است : مردم را به مصالح دين و دنيای آنها آگاه كنيم همان‏طوری‏
كه عرض كردم دو شرط دارد : علم و اخلاص . علم و اطلاع هم در دو قسمت ،
هم درباره خود دين كه واقعا اسلام شناس باشد و هم درباره اوضاع دنيا و
جريانهای اجتماعی و سير و تحولی كه طبعا در عالم هست .

اخلاص

اما اخلاص : حاجی نوری عليه الرحمه كتابی نوشته‏اند به نام " لؤ لؤ و
مرجان " كه من اسم اين كتاب را شنيده بودم و تا امسال نخوانده بودم .
اين كتاب راجع به مرثيه خوانها و مرثيه خوانی است ، مربوط به وعظ و
واعظ و خطبه و خطيب نيست . ايشان در آن كتاب دو موضوع را شرط اول‏
مرثيه خوانی ذكر می‏كنند : يكی اخلاص نيت ، ديگری صدق و راستگوئی ، و در
اطراف هر دو مطلب بسيار عالی بحث می‏كنند . انصاف

266