بیرونق و بركت نمیشد " ( 1 ) . به هر حال كتاب بسيار خوبی است در موضوع خودش ، و من تعجب میكنم كهچرا اين كتاب آنطور كه شايسته است معروف و رائج نشده است . در اينكتاب دو شرط ذكر میكند : اخلاص و صدق . درباره هر دو خوب بحث میكند ،مخصوصا راجع به صدق و راستی ، و درباره انواع و اقسام دروغ خيلی خوب بسطمیدهد و میرساند كه اين مرد چه اندازه به اخبار و احاديث احاطه داشته .من تاكنون در جائی نديدهام درباره اين موضوع به اين تفصيل بحث شده باشد. ايشان درباره اخلاص كه بحث كردهاند موضوع اجرت و پول گرفتن را پيشكشيدهاند . اخلاص يعنی اينكه عمل فقط برای خدا باشد و اغراض ديگری واردنشود . حالا برای غير خدا باشد چند جور است . يك جورش اينست كه برایپول باشد . جورهای ديگر هم هست . من جورهای ديگرش را ذكر میكنم .و به نظر من امروز اهميت اينها از اهميت مسئله اجرت و پول خيلیبيشتر است ، خطرش بسيار زيادتر است . دلالی شخصيتها يكی از اينها اينكه كسی كه روی كرسی خطابه ، روی كرسی حسين بن علی قرارمیگيرد ، به جای اينكه هادی دين و مبلغ دين باشد دلال شخصيتها باشد ، منبررا وسيله دلالی برای شخصيتها قرار دهد .پاورقی : 1 - عين عبارت حاجی نوری است در مقدمه كتاب " لؤلؤ و مرجان " . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir