نمیرود موفقيت زيادی نصيب گردد . از خصوصيات دين مقدس اسلام اينست كه مسؤوليت مشترك به وجود آوردهاست . همه مسؤول حفظ و رعايت و راهنمائی و هدايت يكديگرند . هر كس كهخود را در برابر اسلام مسؤول میشمارد خود به خود نسبت به سازمان رهبری آناحساس مسؤوليت میكند . برخی از انديشمندان اجتماعی ما ، به واسطه عدم علاقه و اعتقاد ، ممكناست هيچگاه درباره سازمان روحانيت و مشكلات آن و راه حل آنها نينديشند، همانطوری كه همه علاقهمندان كوتاه فكر و بیخبر نيز هيچگاه اينگونهانديشهها در مغز سادهشان راه نمیيابد . اما علاقهمندان روشنانديش اسلام ،يكی از مهمترين موضوعات كه فكر آنها را به خود مشغول میدارد ، همينموضوع است . اين بنده كه همه افتخارش اينست كه در سلك اين طبقه منسلك است وخوشهچينی از اين خرمن به شمار میرود و در خانوادهای روحانی رشد و نمويافته و در حوزههای علوم دينی عمر خويش را به سر برده ، تا آنجا كه بهياد دارد از وقتی كه میتوانسته اندكی در مسائل اجتماعی بينديشد در اطرافاين موضوع فكر میكرده است . ريشه اصلی در حدود سيزده سال پيش شبی در قم ، در يك محفل دوستانه مركب ازگروهی از اساتيد و فضلا ، كه اينجانب نيز افتخار حضور در آن جلسه راداشت ، سخن از مشكلات و نواقص سازمان روحانيت به ميان آمد . سخن دراين بود كه چرا در گذشته حوزههای علمی و روحانی ما از لحاظ |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir