سيد شرفالدين - رحمةالله عليه - به نام " النص و الاجتهاد " نوشتهاند. اما از نظر شيعه چنين اجتهادی مشروع نيست . از نظر شيعه و ائمه شيعه ،اساس اولی اين مطلب يعنی اينكه احكام كتاب و سنت وافی نيست پساحتياج به اجتهاد رأی است درست نيست . اخبار و احاديث زيادی در اينزمينه آمده كه حكم هر چيزی به طور كلی در كتاب و سنت موجود است . در" كافی " بعد از باب " البدع و المقائيس " بابی دارد به اين عنوان: " باب الردإلی الكتاب و السنة و انه ليس شیء من الحلال و الحرام وجميع ما يحتاج اليه الناسإلا و قد جاء فيه كتاب او سنة " ( 1 ) . ائمهاهل بيت ( ع ) از قديم الايام به مخالفت با قياس و رأی شناخته شدهاند .و البته قبول كردن و قبول نكردن قياس و اجتهاد رأی را از دو نظرمیتوان مورد مطالعه قرار داد . يكی از آن جهت كه عرض كردم يعنی قياس واجتهاد رأی را به عنوان يك منبع از منابع تشريع اسلامی بشماريم و در عرضكتاب و سنت قرار میدهيم و بگوئيم مواردی هست كه حكمی به وسيله وحیتشريع نشده و بايد مجتهدين با رأی خود آن را بيان كنند ، و ديگر از آنجهت كه قياس و اجتهاد رأی را به عنوان وسيله استنباط احكام واقعی مورداستفاده قرار دهيم همانطوری كه از ساير وسائل و طرق مثل خبر واحد استفادهمیكنيم . به اصطلاح ممكن است به قياس جنبه موضوعيت بدهيم و ممكن استجنبه طريقيت بدهيم . پاورقی : 1 - كافی ، ج 1 ، كتاب العلم : [ باب رجوع به قرآن و سنت ، و اينكههمه حلال و حرام و احتياجات مردم در قرآن يا سنت موجود است ] . |
