وقتی كه انسان كلمات و خطابات اباعبدالله ( ع ) را به خاندان محترمشمیبيند كه با چه ايمان و اطمينانی به آنها اطمينان میدهد غرق در حيرتمیشود : يارب ! اين چه روحيه و چه ايمان و چه اطمينان است و اين تضمينرا از كجا گرفته بود ؟ ! در كتب نوشتهاند « ثم ودع ثانيا اهل بيته »برای بار دوم با اهل بيت خود وداع كرد ، به آنها گفت : « استعدوا للبلاءو اعلموا ان الله حافظكم و حاميكم » مهيا و آماده تحمل سختيها باشيد وبدانيد خداوند شما را حفظ و حمايت میكند « و سينجيكم من شر الاعداء ويجعل عاقبة امركم الی خير » شما را نجات خواهد داد و سرانجام كار شما رانيك خواهد كرد « و يعذب اعاديكم بانواع البلاء ، و يعوضكم الله عن هذهالبلية بانواع النعم و الكرامة » دشمنان شما را به اقسام عذابها گرفتارخواهد كرد و به شما به عوض اين شدائد و بلايا انواعی از نعمتها و كرامتهاخواهد داد « فلا تشكوا و لا تقولوا بالسنتكم ما ينقص من قدركم » (1) مباداشكايت كنيد و مبادا جملهای برزبان بياوريد كه از قدر و قيمت شما بكاهد.اطمينانی كه حسين ( ع ) به پيروزی نهائی داشت و به خاندانش تلقينمیكرد ، از همان آيه قرآن سرچشمه میگيرد كه میفرمايد : « و من يتق اللهيجعل له مخرجا ». اين تضمين را از قرآن گرفته بود . از نوع اطمينان وايمانی است كه يوسف صديق داشت كه هنگامی كه به نتيجه تقوای خود رسيدبا خوشحالی و رضايت میگفت : « انه من يتق و يصبر فان الله لا يضيع اجرالمحسنين »ولی امام حسين ( ع ) قبل از آنكه داستان به آخر برسد و بهنتيجه برسد نتيجه را میديد . پاورقی : 1 - نفس المهموم ، ص 355 و . 445 |
