كنيم و اين فريضه را به دست خودمان عملی كنيم . البته واضح است كه راهدوم صحيح است . باز در همان كتاب نوشته بود كه در اندونزی كه يكی از كشورهای اسلامیاست و بزرگترين كشور اسلامی است ، تعليمات عمومی به صورت يك " جهادمقدس " در آمده و مردم مانند يك فريضه مذهبی آن را عمل میكنند . درآنجا هر كس كه " چيزی میداند " از هر صنفی و دارای هر شغلی كه هستفريضه ذمه خود میداند كه در مدارس برود و تعليم دهد ، زيرا معلمين رسمیفرهنگ ، كافی نيستند برای همه مدارس . اين همان دستور اسلام است كه تعليم را بر همه كس واجب كرده . آندستور شكل اجرائی امروزيش همين است كه به نقل آن كتاب در اندونزی عملمیشود . مسابقه در خدمت و خير در يكی از آيات سوره مائده بعد از آنكه ذكری از قرآن و ذكری ازكتابهای آسمانی گذشته به ميان میآيد و اشارهای پيرامون اديان گذشته میشودمیفرمايد : « لكل جعلنا منكم شرعة و منهاجا و لو شاء الله لجعلكم امةواحده و لكن ليبلوكم فيما آتيكم فاستبقوا الخيرات »( 1 ) . يعنی برایهر كدام از امم ، راه و طريقهای قرار داديم و اگر خداوند میخواست ، همهرا يك امت و يك ملت قرار میداد ، ولی يك امت و ملت قرار نداد تاشما را با آنچه در اختيار شما قرار داده در بوته آزمايش بگذارد كه هنرخود را نمايشپاورقی : 1 - سوره مائده ، آيه . 48 |
