است ؟ نه . به عنوان يك " من " مال شماست ؟ نه . مال آن فرد ديگر
است ؟ نه . زبان فارسی مال يك جمع است . وطن مال كيست ؟ مال يك فرد
نيست ، مال جمع است . هر چه از اين قبيل است ، يعنی هر چه كه به جمع‏
تعلق دارد نه به فرد ، افراد را يكی می‏كند . ما به آن دليل با يكديگر
متحد هستيم كه همزبانيم ، يعنی زبان به " ما " تعلق دارد نه به " من‏
" ، و هموطن هستيم ، يعنی وطن به " ما " تعلق دارد نه به شخص‏و فرد .
ما همچنين هم فرهنگ هستيم ، همدين و همدل هستيم . هر چه كه به " ما "
تعلق دارد و به " من " تعلق ندارد و جنبه اختصاصی ندارد و جنبه اشتراكی‏
دارد ، افراد را به همان نسبت " ما " می‏كند .
از طرف ديگر سراغ اشيائی می‏رويم كه به فرد فرد جداگانه تعلق دارد و
جنبه اختصاصی دارد : خانه من ، پول من ، لباس من ، فرش من ، اتومبيل من‏
. خانه من ديگر مال شما نيست ، مال من است ، پول من پول شما نيست ،
پول ما نيست ، پول من است . اينگونه تعلقات كه اشياء به انسان تعلق‏
پيدا می‏كنند ، تعلقات اختصاصی است نه اشتراكی . می‏گويند تعلقات كه‏
اختصاصی می‏شود ، " من ساز " است . " من " را چه می‏سازد ؟ مالكيت‏
فردی ، اختصاص مالكيت . " ما " را چه می‏سازد ؟ مالكيت جمعی ،
اشتراك . پس ملاك كامل بودن انسانها ، " ما " بودن و " ما " شدن‏
آنهاست و ملاك " ما " شدن انسانها اين است كه اختصاصها از بين برود و
اشتراك و سوسياليزم جايگزين اختصاص شود .
اينها مدعی هستند در اوايلی كه جامعه بشريت به وجود آمده است ، جامعه‏
بشری يك جامعه اشتراكی بوده است و مالكيت نبوده

308