اما اگر در اين بين يك لاشه مردار پيدا شود ، همينهائی كه اينطورخوابيدهاند و مثل گوسفند سرها را روی دستها گذاشتهاند يكمرتبه از جاحركت میكنند و چشمهاشان از قالب بيرون میزند و صدای خورخور از حلقاينها بيرون میآيد و هر كدام از موهايشان ، مثل يك دندان میشود .
حرصهای رفته اندركتم غيب |
تاختن آورد و سربر زد زجيب |
موبه موی هر سگی دندان شده |
از برای حيله دم جنبان شده |
تا اينجا مثل است ، بعد میگويد :
صد چنين سگ اندر اين تن خفتهاند |
چون شكاری نيستشان بنهفتهاند |
چه حقيقت بزرگی و چه نكته دقيق و باريكی است !
جهاد با نفس در قرآن و حديث
تا اينجا مطالب صد درصد درست و بسيار عميق و دقيق است و شواهد قرآنیو حديثی بسياری ، اين مطالب را تأييد میكند كه اگر بخواهم آنها رابرايتان ذكر كنم خيلی مفصل میشود . به طور اجمال عرض میكنم كه هيچ شكیدر اين مطلب نيست كه انسان ، گذشته از آن خود ابتدائی حيوانی خود محوریكه فقط در فكر خودش است و از جنبه مثبت يا منفی در فكر ديگران نيستكه اين يك حالت عادی است حالت آز و حرص دارد كه يك بيماری عجيباست و همچنين دچار بيماريهای مخفی و عقدههای روحی و روانی میشود . اينهاهمه در جای خود درست است ، حال نتيجه چيست ؟ نتيجه اين است كه نفسرا ، آنجا كه به صورت آز درمیآيد و آنجا كه به صورت