كه وسائل خوشی و سعادتش را به دست می‏آورد . يك كشاورز بايد به مزرعه‏
برود و زمين را شخم بزند ، بذر بپاشد و زمين را آباد كند . بعد كه محصول‏
روئيد ، اگر علف هرزه‏ای پيدا شدو جين كند و بعد درو و سپس خرمن كند .
« الدنيا مزرعةالاخرش » ( 1 ) دنيا كشتزار عالم آخرت است . بله ، اگر
كشاورز مزرعه را با خانه خود اشتباه كند ، با مقر خود اشتباه كند ، خطا
كرده است ، مزرعه را به عنوان مزرعه بودن ، نبايد با چيز ديگری اشتباه‏
كند . بازار برای يك بازرگان ، جای كار است ، يعنی جای اين است كه‏
سرمايه و عمل و تلاشی را برای سود و درآمد بيشتری به كار اندازد و بر آنچه‏
دارد بيفزايد . دنيا هم برای انسان چنين چيزی است . " « الدنيا مزرعة
الاخرش » " كه برايتان خواندم ، كلام پيغمبر بود و " « الدنيا متجر
اولياء الله » " كلام اميرالمؤمنين است .
شخصی در حضور اميرالمؤمنين شروع كرد به مذمت كردن دنيا . شنيده بود كه‏
علی ( ع ) دنيا را مذمت می‏كند . ولی نمی‏فهميد كه او [ از چه جنبه‏ای ]
دنيا را مذمت می‏كند . او خيال می‏كرد كه وقتی علی ( ع ) دنيا را مذمت‏
می‏كند ، مثلا طبيعت را مذمت می‏كند ، نمی‏دانست كه او دنياپرستی را مذمت‏
می‏كند ، او تو را از نظر پرستش دنيا كه ضد حق پرستی و حقيقت پرستی است‏
و مساوی با نفی همه ارزشهای انسانی است ، مذمت می‏كند . وقتی آن مرد
دنيا را مذمت كرد ، علی ( ع ) كه ضد دنياپرستی است و آن را مذمت می‏كند
[ به سختی برآشفت و فرمود ] : « ايها الذام للدنيا ، المغتر بغرورها ،
المخدوع باباطيلها ، اتغتر بالدنيا ثم تذمها ؟ انت المتجرم عليها أم هی‏
المتجرمة »

پاورقی :
. 1 كنوزالحقايق ، متاوی ، باب دال .

206