مكتب سوسياليزم توجهش به " مضاف " ها است ، میگويد اين مضافها وقتی [ همراه ] " من " میآيد مثلا " خانه من " و " پول من " میشود ، " من " را " من " میكند . مضافها را برداريد ، چون وقتی مضافها اختصاصی شد " من ساز " است ( 1 ) . ولی اين مكتب میگويد نه ، مضافهای " من " كاری نمیكند ، مضاف اليههای " من " كار میكند . میگويد " من چه " ؟ يعنی اين من به چه تعلق دارد ؟ اگر من به امور فردی و محدود اختصاص داشته باشد " من " ، " من " میشود . . . ( 2 ) ولی وقتی روح به امور جمعی تعلق داشته باشد مثلا به ايده ، ايمان و خدا تعلق داشته باشد آن وقت است كه " من " تبديل به " ما " میشود . طرفداران اين مكتب میگويند : ما از طرفی انسانهائی را میبينيم كه اشياء زيادی به آنها تعلق پيدا كرده ولی " من " آنها ، " من " باقی نمانده و " ما " شده است . وقتی هيچ چيزی به آنها تعلق نداشته ، " من " آنها " ما " بوده و وقتی همه چيز را هم داشتهاند " من " آنها " ما " بوده است ، چون روح و روانشان به اشياء تعلق نداشته است . علی ( ع ) در زندگی چنين بود . او يك زندگی پرنوسانی داشت . روزی را گذرانده است كه [ قوت او ] به همان مقداری كه پاورقی : |
