با كمال است اما نه اينكه كمال مساوی با قدرت است ، و لهذا حكما و فلاسفه ما ، بعد از آن كه در مورد ذات واجب الوجود ثابت میكنند كه او وجود محض است و وجود محض مساوی با كمال است ، هر چيزی را كه مساوی با كمال باشد ، برای ذات خدا با برهان اثبات میكنند ، میگويند يكی از آن كمالها قدرت است . قدرت ، فی حد ذاته كمال است ، بماهو هو كمال است، همچنانكه علم و اراده و اختيار كمال است و همچنانكه حيات ، كمال است . بنابراين ، در اينكه " قدرت " خود يك كمال برای بشر است نبايد ترديد كرد . مكتبهای ضعفگرا كه از ضعف تبليغ كردهاند قطعا اشتباه میكنند . ولی مسأله اين است كه قدرت ، تنها كمال نيست ، همچنانكه در ذات حق تعالی هم قدرت تنها صفت كماليه نيست . ذات حق صفات كماليه و اسماء حسنای زيادی دارد . يكی از آن صفات كماليه ، قدرت و يكی از آن اسماء حسنی " قادر " است نه اينكه صفات كماليه حق تعالی منحصر در قدرت باشد . اشكال دوم نيست ، اشتباه در خود " قدرت " است . نه تنها كمالها و ارزشهای ديگر در اين مكتب ناديده گرفته شده است ، بلكه اين مكتب عليرغم ادعائی كه میكند كه طرفدار قدرت است ، خود قدرت را هم خوب نشناخته است . اين مكتب ، قدرت را در يك درجه دانسته است و يك درجه از درجات قدرت را شناخته است كه همان |