" ايمان " داشته باشد ، برای اينكه در اسلام ، روح واقعا استقلال دارد واز خود كمالی دارد و بعد از مردن باقی است . اگر روح به كمالات خودشنرسد ، ناقص و فاسد است و به سعادت خودش نائل نمیشود . شواهدی از قرآن و نهجالبلاغه ببينيد قرآن در اين زمينه چه میگويد : " « و من كان فی هذه اعمی فهوفی الاخرش اعمی و اضل سبيلا »" ( 1 ) هر كس در اين دنيا كور باشد ، درآخرت هم كور است و گمراهتر . ائمه و غيرائمه ، در تفاسير گفتهاند وهركس هم میداند كه مقصود ، اين نيست كه هر كس چشمهای ظاهريش در ايندنيا كور باشد ، در آن دنيا هم كور خواهد بود ، اگر اينطور باشد مثلاابوبصير از اصحاب امام جعفر صادق ( ع ) در آن دنيا وضع بدی دارد ! نه ،مقصود اين است كه هر كس در اين دنيا چشم باطنش از ديدن حقايق ، ازديدن خدای خودش ، از ديدن آيات خداوند و از آنچه كه بايد به آن ايمانداشته باشد ، كور باشد ، در آن دنيا كور محشور میشود و غير از اين ،امكان ندارد . اگر فرض كنيم كسی در اين دنيا تمام اعمال خوبی را كه يكانسان بايد انجام دهد انجام داده ، تمام امر به معروفها و نهی از منكرهارا انجام داده و مثل زاهدترين زاهدها در دنيا زندگی كرده و عمر خود راوقف خلق خدا كرده است ، اما به خدا ايمان ندارد و معاد و عالم هستی رانمیشناسد ، اين انسان ، كور است و " برو و برگرد " ندارد كه در آندنيا هم كور است .پاورقی : . 1 سوره اسراء ، آيه . 72 |