تهذيب فقراء

پس از حمد و ثناى خداوندى ، همه امور تكوينى براى هر كسى مطابق قسمت الهى ، زياد يا كم نازل ميشود ، مانند فرود آمدن باران از آسمان بر روى زمين 2 اگر كسى از شما افزايشى در دودمان و مال و نفس برادر مسلمان خود ديد ، آن امتيازها وسيله فتنه و تشويش او نباشد . 3 زيرا انسان مسلمان ماداميكه به پستى آشكار تن در ندهد 4 ، كه اگر سخن از آن پستى بميان آيد ،

ذلت و خوارى احساس كند ، 5 و مردم رذل بوسيله آن اغواء و گمراه شوند 6 مانند آن قمار باز برنده‏ايست 7 كه در انتظار اولين برد از ابزار قمار خويش است ، 8 كه سود براى او ميآورد 9 و ضرر را از او مرتفع ميسازد . 10 همچنين انسان مسلمان كه براى از خيانت است ، 11 به انتظار يكى از دو نتيجه نيكو از عنايت خداوندى نشسته است . 12 يا دعوت الهى او را به پيشگاه ربوبيش بخواند و آنچه خدا براى او آماده كرده است ، بهتر از همه چيز است ، 13 و يا رزق خداوندى ، كه روزگار بر ميگردد و رفاه و آسايش مالى و خانواده‏اى نصيبش ميسازد و با اينحال دين و شئون شخصيتى‏اش هم محفوظ مانده است 14 مال و فرزندان كشتگاه دنيا است . 15 و عمل صالح محصولى از كشتگاه دنيا براى آخرتست 16 گاهى خداوند متعال هر دو را نصيب گروه‏هايى مينمايد . 17 از سلطه و حكمت خداوندى آنچنان بر حذر باشيد كه خود او دستور داده است . 18 و بيمى آميخته با اميد از او داشته باشيد كه پوزش نابجا نباشد . 19 عمل را [ خالصانه ] بى‏ريا و بى‏شهرت پرستى بجاى آوريد ، 20 زيرا كسى كه براى غير خدا عمل كند ، او را بهمان كسى كه از عمل خويش منظور داشته است ،

[ 43 ]

واگذار ميكند . 21 از خداوند مقامات عالى شهدا ، و حيات با سعادتمندان و همراهى با پيامبران را مسئلت مينمائيم 22 .

تأديب اغنياء اى مردم ، هيچ كسى از ارتباط با دودمان خود و از دفاع آنان با دست و زبانشان بى‏نياز نيست ، اگر چه مالدار بوده باشد . 23 دودمان آدمى بزرگترين حمايت كنندگان در دنبال او هستند 24 هيچ كسى چون دودمان آدمى پريشانى‏هاى او را مبدل به آسايش نميكند 25 دودمان آدمى مهربانترين مردم در هنگام فرود آمدن حوادث سخت و ناگوار است 26 موقعى كه خداوند براى يك انسان زبان راستين در ميان مردم منعكس ميكند 27 براى او بهتر از مالى است كه ديگران از او ارث خواهند برد ، 28 آگاه باشيد ، هيچ يك از شما نبايد از خويشاوندان خود كه در فقر و پريشانى بسر ميبرند ، منصرف شود 29 از اينكه فقر و پريشانى او را با چيزى مرتفع بسازد كه اگر آنرا نگهدارى كند نخواهد افزود و اگر انفاقش كند ، نخواهد كاست . 30 كسى كه دست كرامت خود را از دودمانش بر ميدارد ، 31 يكدست او از آنان برداشته ميشود و در مقابل دستهاى فراوانى از او برداشته خواهد گشت 32 هر كه خوى نرم دارد از محبت دائمى دودمانش برخوردار خواهد بود 33 .

سيد شريف رضى گفته است : غفيره در اين مورد بمعناى فراوانى و كثرت است .

عرب جمع كثير را جم غفير و جماء غفير ميگويد . 34 در بعضى از نسخه‏ها بجاى غفيره « عفوة من اهل و مال » نقل شده است و عفوه ممتاز هر چيز را ميگويند . 35 گفته ميشود : « اكلت عفوة الطّعام » يعنى ممتاز غذا را خوردم . 36 و چه معناى نيكو و عالى است كه امير المؤمنين ( ع ) از جمله و من يقبض يده عن عشيرته . . . اراده فرموده است 37 زيرا كسى كه خير و سود خود را از دودمانش دريغ ميدارد ، خير و سود يكدست را از آنان مضايقه ميكند . 38 و هنگاميكه بيارى آنان نيازمند باشد و به كمك دسته جمعى آنان محتاج گردد ، 39 از يارى او عقب مى‏نشينند . 40 و از شنيدن صدايش سنگينى در گوش احساس ميكنند ، 41 در نتيجه از يارى دسته جمعى دست‏هاى فراوان ، 42 و پاهاى زياد و فشرده محروم ميگردد . 43

[ 44 ]

[ 45 ]