معده و لب و زبان و كام همه آب میگويند . اگر هم در آن حال بخوابد آنرا به خواب میبيند ، چون واقعا بدن محتاج به آب است . احتياج روحی ومعنوی انسان كه جزئی از عالم خلقت است نسبت به كل جهان همين طور است. روح انسان جزئی است از عالم وجود . اگر واقعا خواهش و احتياجی دروجودش پيدا شود ، دستگاه عظيم خلقت او را مهمل نمی گذارد . فرق است بين خواندن دعا و دعای واقعی . تا دل انسان با زبان هماهنگینداشته باشد دعای واقعی نيست . بايد در دل انسان جدا و واقعا خواست وطلب پيدا شود ، حقيقتا در وجود انسان احتياج پديد آيد كه :
ايمان و اعتماد به استجابت شرط ديگر دعا ايمان و يقين است ، ايمان به رحمت بی منتهای ذاتاحديت ، ايمان به اينكه از ناحيه او هيچ منعی ازپاورقی : . 1 آيا كيست كه مضطر را هنگام نياز اجابت كند و بدی را از وی دورسازد ( او بهتر است يا اين بتهای ناتوان ؟ ) ( نمل ، 62 ) . |