سرمايه يا سربار ؟ بحث امروز ما در اطراف اين است كه ايمان و اعتقاد مذهبی چه اثریمیتواند داشته باشد . يك نفر ممكن است واقعا مؤمن و معتقد باشد و همممكن است بی ايمان و لامذهب باشد و در بی دينی بسر ببرد . جای اين استكه بحث شود آيا ايمان و اعتقاد مذهبی يك سرمايه است برای بشر كه اگرآن را از دست داد يكی از سرمايههای زندگی و حيات را از دست داده ، يااينكه يك قيد و سرباری است ، اگر آن را از دست داد در زندگی چيزی رانباخته ، بلكه باری را از دوش خود برداشته است ؟ تولستوی كه يكی از متفكرين و نويسندگان بزرگ قرن ما است و شهرتجهانی دارد ، میگويد : " ايمان آن چيزی است كه آدمی با آن زندگی میكند. " مقصود او اين است كه ايمان بهترين سرمايه زندگی است ، اگر انسانآن را از كف داد مهمترين سرمايه زندگی را از دست داده است . بسيار چيزها را بايد سرمايه زندگی شمرد . سلامت يك سرمايه زندگی است، امنيت همين طور ، ثروت همين طور ، علم و معرفت همين طور ، عدالتاجتماعی همين طور ، داشتن همسر و فرزندان صالح همين طور ، داشتن دوستانشايسته و صميمی همين طور ، تربيت عالی همين طور ، سلامت روح و روان همينطور . همه اينها سرمايههای زندگی به شمار میروند . هر كدام از اينها كهنباشد نقصی در سعادت و كمال انسان خواهد بود و انسان يكی از سرمايهها رااز كف داده است . نبود هر كدام از اينها نوعی از |