چگونه به روزی خود عشق میورزد و دانهها را به لانه خود منتقل میكند و درآنجا با كمال مهارت و استادی نگهداری میكند ، در اوقات گرما برای هنگامسرما ، و در زمان ورود برای زمان خروج ، آذوقه ذخيره میكند . " « و لوفكرت فی مجاری أكلها فی علوها و سفلها ، و ما فی الجوف من شراسيفبطنها ، و ما فی الرأس من عينها و اذنها ، لقضيت من خلقها عجبا » " (1 ) اگر در مجاری غذايی او از بالا تا پايين بينديشی كه چگونه او آن مادهغذايی را با آن اندام كوچك فرو میبرد و هضم میكند و كسب نيرو میكند واگر در آنچه در اطراف شكم به منزله استخوان بندی دندههاست فكر كنی واگر در چشمش كه در سرش قرار داده شده دقيق شوی و اگر دستگاه شنوايی اورا بفهمی ، غرق شگفتی و حيرت خواهی شد . اين نمونهای از حيوانات از لحاظ تحصيل روزی . انسان و روزی او اما انسان ، انسان كه موجودی عالیتر و راقیتر است و آنچه برای زندگیحيوانها كافی است برای او كافی نيست ، مسأله تحصيل روزی او شكل و وضعديگری دارد . فاصله بين روزی و روزی خود در اينجا زيادتر است ، لهذاوسايل زيادتری در اختيار او قرار داده ، دستگاه هدايت در وجود انسانتقويت شده ، به او عقل و علم و فكر داده شده ، وحی و نبوت به كمك اوآمده و برايش وظيفه و تكليف مقرر كرده . همه اينها از شؤون رزاقيتخداوند است .پاورقی : . 1 نهج البلاغة ، خطبه . 227 |