اصل تنزيه در مسأله توحيد يكی از اركان توحيد ، تنزيه است . تنزيه به معنی نفیتشبيه است " « ليس كمثله شیء »" ( 1 ) . بايد توجه داشته باشيم كهاگر خداوند را به علم و حيات و قدرت ، و به سميع و بصير بودن ، و بهاراده و رزاقيت و غيره وصف میكنيم نبايد او را شبيه و مانند مخلوقی مثلخودمان فرض كنيم . اگر عالم است با عالم بودن ما متفاوت است و شباهتیدر كار نيست ، همچنين است قدرت و حيات و اراده و مشيت و ساير صفاتحق ، رزاقيت خداوند هم همين طور است .تعهد و ضمانت الهی اينقدر بايد بدانيم كه تعهد و ضمانت الهی و رزاقيت و روزی رسانی كهبه ذات اقدس الهی نسبت میدهيم ، با تعهدات و ضمانتها و تكلفهایانسانی يك گونه نيست . اگر انسانی كفيل رزق و عهدهدار مخارج كسی شد بهيك نحو است ، و اگر خداوند كافل و ضامن روزی بود به نحوی ديگر است كهشايسته ذات كامل اوست . همينكه در قرآن میخوانيم " « و ما من دابة فیاعرضإلا علی الله رزقها »" ( رزق هر جنبدهای برعهده الله است ) بايدمتوجه شويم كه آن كه به عهده گرفته " الله " است نه يك مخلوق . اللهيعنی آن كسی كه آفريننده اين نظامات و مخلوقات است . پس تعهد او فرقدارد با تعهد مخلوقی كهپاورقی : . 1 شوری ، . 11 |