ناز پروردگی به هر نسبت كه مواجهه با شدايد مربی و مكمل و صيقل ده و جلابخش وكيميا اثر است ، پرهيز كردن اثر مخالف دارد . لهذا دانشمندان گفتهاندبزرگترين دشمنيهايی كه درباره اطفال و كودكان میشود همانهاست كه پدران ومادران نادان به عنوان محبت و از روی كمال علاقه انجام میدهند ، يعنینوازشهای بی حساب ، مانع شدن از برخورد با سختی ، ناز پرورده كردن آنها. اينهاست كه طفل را بيچاره و ناتوان بار میآورد ، او را در صحنه زندگیخلع سلاح میكند ، كاری میكند كه كوچكترين ناملايمی آنها را از پا در آورد وكمترين تغيير وضعی سبب نابودی آنها گردد . او را مثل كسی بار میآورند كههرگز در همه عمر به داخل آب نرفته و شناوری نكرده و نياموخته است ويكمرتبه مواجه شود با دريا و بخواهد در آن شناوری كند . كسی كه شناوریهيچ نمیداند اولين باری كه به آب بيفتد غرق میشود . شناوری هم چيزینيست كه با غير عمل ، با درس و كتاب و گوشه اطاق بتوان ياد گرفت ،هنر است ، فن عملی است ، بايد رفت ميان آب و در همانجا ضمن عمل وتلاش و زير آب رفتن و بالا آمدن تدريجا آن را آموخت . در يكی از احاديثی كه در ابتدای سخن خواندم اين تعبير بود " « إناللهإذا أحب عبدا غته بالبلاء غتا » " ( 1 ) " غت " به معنی غمس وفرو بردن در آب است ، يعنی خداوند وقتی كه كسی را دوست بدارد او راپاورقی : . 1 كافی ، ج 2 ، ص . 253 |