آيا زن كشتگاه مرد است ؟
آيه مربوطه بدينقرار است :
نِسائُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنىَّ شِئْتُمْ 1 ( زنهاى شما كشتگاه شمايند ، هر وقت بخواهيد به كشتگاه خود وارد شويد ) .
چنين اعتراض شده است كه قرآن زن را تا حد يك زمين مزروعى پايين آورده است اين اعتراض كننده آيه پيش از اين آيه را كه بيكديگر مربوطند در نظر نگرفته است . آيه پيشين اين است :
وَ يَسْئَلوُنَكَ عَنِ الْمَحيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فىِ الْمَحيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتّى يَطَّهَرْنَ فَأَذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَّهِرينَ 2 ( اى پيامبر ، از تو درباره روزهاى قاعدگى زنان ميپرسند . به آنان بگو : در اين روزها براى بانوان ناراحتى وجود دارد ، در اين روزها از زنان كنارهگيرى نماييد و به آنان نزديك نشويد ، تا پاك شوند . وقتى كه پاك شدند ، با آنان همانطور كه خداوند دستور داده است ،
نزديك شويد . خداوند توبه كنندگان و پاك شوندگان را دوست ميدارد ) .
ارتباط دو آيه براى كسى كه از درك ادبيات عربى و قرآن شناسى برخوردار است كاملا روشن و نيازى به توضيح بيشتر ندارد . آيه ميگويد : بانوان در دوران قاعدگى معذورند و نبايد مردها در دوران قاعدگى تقاضائى از زنان داشته
-----------
( 1 ) البقره آيه 223 .
-----------
( 2 ) البقره آيه 222 .
[ 285 ]
باشند . وقتى كه پاك شدند ، تقاضا و عمل جنسىتان با زنان با اصول طبيعى و با نظر به هدف زيربنائى عمل جنسى كه تناسل است ، انجام بگيرد . در مقدمه اين عمل بسيار حياتى ، خداوند بزرگ لذت فوقالعادهاى را براى طرفين به جريان انداخته است . اين لذت جنسى نبايد با اشكال و حركات نفرتانگيز و كثافتكارىهاى شرمآور بوده باشد ، چنانكه در بىبند و بارىهاى جوامع به اصطلاح متمدن رواج دارد . البته روشن است كه آيه دستور نميدهد كه در موقع عمل جنسى هدف تناسل كاملا در ضمير خودآگاه منظور شود ، بلكه ميگويد :
هدف اصلى و نهايى زيربنائى عمل ، تناسل و توالد است و لذت يك عامل ميكانيكى خالص است كه طرفين را آگاهانه يا ناآگاهانه در مجراى بوجود آمدن هدف قرار ميدهد . بنابر اين آيه حرث ( كشتگاه ) تنها و تنها موقعيت زن را در بعد عمل جنسى آدميان مطرح ميكند ، نه همه ابعاد زن را كه در قرآن با دهها آيات از نظر شخصيت انسانى مساوى مردها قرار داده شده است .
مخاطب در آيه حرث مردان هستند كه هشيار باشيد كه شما در عمل جنسى لحظاتى را به سر ميبريد كه لحظات انسان سازى است و در حال كاشتن تخم انسانى ، به تكاپو افتادهايد كه از منهاى بىنهايت تا باضافه بينهايت ميتواند متنوع بوده باشد . متوجه باشيد زن توالت سيار نيست ، متوجه باشيد زن فقط دفع كننده لذايذ خودخواهانه شما نيست ، بلكه در آن حال دو بعد انسانسازى شما مرد و زن با همديگر تلاقى كرده است ، بعد پذيرش زن مانند بعد پذيرش كشتگاه است كه تخم را مىپذيرد و بعد فاعليت مرد ، بعد پاشندگى تخم است .
اين دو بعد حالت نمايانگرى طبيعى مرد و زن است ، و واقعيت جريان والاتر از اين تشبيه است ، و اين كشتگاه و پاشندگى تخم تشبيهاتى از نمايش عمل جنسى است . شما اين تشبيه را از يك متفكر غربى هم شنيدهايد :
در جملهاى كه از گوته فيلسوف و انسان شناس آلمانى نقل شده است ،
دقت فرمائيد :
[ 286 ]
« در شبهاى عشق ، آنجا كه نهال زندگى كاشته ميشود و مشعل فروزان حيات در گذرگاه ابديت دست بدست ميگردد . » آيا وقتى كه عمل جنسى را از ديدگاه هدف والايش بنگريم و بخواهيم اين عمل را با مفهوم كشت و كار تشبيه كنيم ، ميتوانيم بگوئيم : تخم انسانى را زن در درون مرد ميكارد ؟ آيا اين اعتراض كننده در نظر دارد كه دهها آيات قرآنى شخصيت مرد و زن را در هويت والاى انسانى متحد ميداند ، حتى هر يك از طرفين را صريحا عامل آرامش طرف ديگر قرار ميدهد ؟
هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ 1 ( آنان لباس شما و شما لباس آنان هستيد ) .
يعنى چنانكه زنها براى حفظ عفت و پاكدامنى مردان ، اشباع كننده خواستههاى طبيعى آنان ميباشند ، بالعكس ، مردان نيز حافظ عفت و پاكدامنى زنان درباره اشباع خواستههاى طبيعى آنان ميباشند .
