اشباع نامشروع شكم و شهوات ، روح آدمى را در گرسنگى غذاى حيات و تشنگى معرفتى آن تباه ميكند
انگيزه اشباع نامشروع شكم و شهوات آنچنانكه بنظر مردم معمولى ميرسد ، ضعيف و ناچيز نيست ، كامجوئى لذت پرستانه اگر بجوشد و سر بلند كند ،
آنچنان سهل و آسان نيست كه پشيمانىهاى موقت و توبههاى اعتيادى بتواند از عهده آثار بنيان كن آن برآيد . سهل شمردن اين دو امر يكى از مهمترين عوامل بروز دشواريهاى زندگى آدميان است كه هر گونه راه حل و فصل آنها بر روى آدميان بسته است . بنا بر مشاهدات و تجربياتى كه اغلب مردم آگاه حتى انسانهاى نيمه آگاه با وجود لمس كردهاند اين حقيقت را ميدانند كه پس از هر كامجوئى و اشباع غير عقلائى شكم و شهوات ، نوعى سستى و ندامت تلخ ببار ميآيد كه انسان فقط با بلعيدن چند قرص « بارى بهر جهت » و امثال آن خود را تخدير مينمايد . تكرار سستى و ندامتها و بلعيدن قرص مزبور بر سائيده شدن دندانههاى قانونگير مغز مىانجامد و تدريجا حيات آدمى را چنان پريده رنگ ميسازد كه حتى از تفسير كاملا طبيعى محض هم ناتوان ميگردد . اين يك جريان فكرى بىدليل نيست كه متفكران [ باصطلاح ] حمايت كننده از بطر ( كامجوئى و كامورىهاى فساد انگيز ) خود نيز از تفسير طبيعت حياتى كه بطر بازى را نقل و نبات قانونى زندگى معرفى ميكنند ، عاجز و ناتوانند ، چون خودشان بهتر از همه از سستى و ندامتى كه در دنبال كامجوئىها سراغ سطوح ظاهرى و عميق
[ 39 ]
شخصيت را ميگيرد ، باخبرند و خواه اطلاع داشته باشند كه مولوى چنين گفته است :
آتشش پنهان و ذوقش آشكار
دود او ظاهر شود پايان كار
و يا اطلاع نداشته باشند ، قطعا خودشان تجربه كردهاند .
