آيا كفاره كوته نظرى و بىظرفيتى ، بستن افتراء به اولياء اللَّه است ؟
نخست اين مطلب را متذكر شويم كه طبق گفته راويان معتبر هر خبرى كه امير المؤمنين عليه السلام از غيب داده بود ، در موقع خود واقعيت پيدا كرد و تاريخ هم با كمال امانت آنرا ثبت نموده اينست علت استشهاد آن حضرت به آيه وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حينٍ . اكنون مىپردازيم به توضيح جملات امير المؤمنين در رد آن مفتريان وقيح : ميفرمايد : من اين اخبار غيبى را از آن انسان كامل الهى شنيدهام كه شايستگى شنيدن آنها را از زبان آن پيك ربانى نداشتيد ، برو
گوش خر بفروش ديگر گوش خر
كاين مطالب را نيابد گوش خر
-----------
( 1 ) . ص آيه 88 .
[ 144 ]
تو هم گوش براى شنيدن آهنگ اعلاى هستى باز نموده ميخواهى كلمات نورانى الهى را از راه گوش به درون خود بسپارى ؟ برو بدنبال سخنان بىمحتوائى كه حياتت را به پرتگاه جهل و خودپرستى چنان انداخته است كه خفاش صفت به انكار خورشيد جهانتاب برخاستهاى برو اى مرغ ناتوان سراغ غذاى شايسته خود را بگير كه
بر سماع راست هر تن چيز نيست
طعمه هر مرغكى انجير نيست
من هنوز قطرهاى از درياها نگفتهام ، من شما عامل شرمسارى انسانها را پستتر از آن ديدهام كه حقايقى از پشت پرده را در اختيارتان گذارم
هر چه ميگويم بقدر فهم تست
مردم اندر حسرت فهم درست
با لب دمساز خود گر جفتمى
همچو نى من گفتنىها گفتمى
[ 145 ]
