ثالثا : اينكه گفته شد قرآن مدعی است كه رهبران ، پيامبران ، پيشتازانو شهيدان منحصرا از ميان مستضعفان برمیخيزند اشتباه ديگری است در موردقرآن . قرآن هرگز چنين سخنی نگفته است . استدلال به آيه " « هو الذی بعث فی الاميين ». . . " كه ادعا شدهپيامبر از ميان " امت " برخاسته و امت مساوی است با توده مردم ،مضحك است . " اميين " جمع " امی " است كه به معنی درس ناخواندهاست و " امی " منسوب به " ام " است نه " امت " ، و تازه "امت " يعنی جامعه كه مركب است از گروهها و احيانا از طبقات مختلف وبه هيچ وجه به معنی توده مردم نيست . از آن مضحكتر استدلال به آيه 75 ازسوره قصص درباره شهيدان است . آيه اين است : " « و نزعنا من كل امةشهيدا فقلنا هاتوا برهانكم »" . اين آيه را چنين تفسير ( و در حقيقتمسخ ) كردهاند : ما از هر امت ( توده مردم ) شهيدی ( كشته شدهای در راهخدا ) برمیانگيزيم ، يعنی از او فردی انقلابی میسازيم ، و آنگاه به امتهامیگوييم هر كدامتان برهان خود را كه همان شهيد و شخصيت انقلابی كشته شدهدر راه خداست ، بياوريد . اولا اين آيه دنباله آيه ديگری است و هر دو مربوط به قيامت است . آيهقبل اين است : " « و يوم يناديهم فيقول أين شركائی الذين كنتم تزعمون » " .روزی كه خداوند مشركان را ندا میكند كه شريكانی كه برای من گمانمیبرديد كجايند . ثانيا معنی " نزعنا " اين است كه جدا میكنيم ، نه اينكه او رامیشورانيم و برمیانگيزانيم . |