در نظر گرفت . با وجود معصوم جای انتخاب نيست مسئله امامت از جنبه زعامت و حكومت اينست كه حالا كه بعد از پيغمبرمانند زمان ايشان معصوم وجود دارد و پيغمبر وصيی برای خود معين كرده استكه او در سطح افراد ديگر نيست و از نظر صلاحيت مثل خود پيغمبر استثنايیاست ، ديگر جای انتخاب و شورا و اين حرفها نيست . همانطور كه در زمانپيغمبر نمیگفتند كه پيغمبر فقط پيام آور است و وحی به او نازل میشود ،تكليف حكومت با شور است و مردم بيايند رأی بدهند كه آيا خود پيغمبر راحاكم قرار دهيم يا شخص ديگر را ، بلكه اينطور فكر میكردند كه با وجودپيغمبر ، اين بشر فوق بشر كه در مرحلهای است كه با عالم وحی اتصال دارد، اصلا اين مسئله مطرح نيست ، بعد از ايشان نيز جای اين سخنان نيست .زيرا پيغمبر ( ص ) اوصيای دوازده گانهای داشته است كه اينها بايد درطول دو سه قرن پايه اسلام را محكم كنند و اسلام از يك منبع صاف و خطاناپذيری بيان شود . با وجود چنين كسانی برای بيان احكام اسلامی ، ديگر جایانتخاب و شورا و اين حرفها نيست . آيا ما شخص معصوم از خطا و عالم بهتمام معنا داشته باشيم كه حتی امكان اشتباه هم برايش وجود ندارد و بااين حال برويم شخص ديگری را به جای او انتخاب كنيم ؟ ! گذشته از اينكه چون علی ( ع ) به مقام امامت به اين معنی كه عرضمیكنم تعيين شده است قهرا مقام زعامت دنيوی هم شأن او خواهد بود ،پيغمبر برای همين مقام هم تصريح كرده است . اما پيغمبر كه علی را برایاين مقام تصريح كرده به خاطر اينست كه علی ( ع ) آن مقام ديگر را واجداست . بنابر اين در زمان غيبت امام |