« ذلك فی كل دهر و زمان » در تمام ازمنه چنين وسائطی لازم است « لكيلا
تخلو الارض من حجة يكون معه علم يدل علی صدق مقالته و جواز عدالته » .

زيد بن علی و مسئله امامت

زيد بن علی بن الحسين برادر امام باقر مرد صالح و بزرگواری است . ائمه‏
ما او و قيامش را تقديس كرده‏اند . در اين جهت اختلاف است كه آيا زيد
خودش واقعا مدعی خلافت برای خودش بود يا اينكه امر به معروف و نهی از
منكر می‏كرد و خودش مدعی خلافت نبود بلكه خلافت را برای امام باقر
می‏خواست . قدر مسلم اينست كه ائمه ما او را تقديس كرده و شهيد
خوانده‏اند . در همين كافی هست كه : « مضی و الله شهيدا » او شهيد از
دنيا رفت . منتها صحبت اينست كه آيا خودش مشتبه بود يا نه ؟ روايتی‏
كه اكنون می‏خوانيم دلالت می‏كند بر اينكه خود او مشتبه بود . حالا چطور
می‏شود كه چنين آدمی مشتبه باشد ، مطلب ديگری است .
مردی است از اصحاب امام باقر ( ع ) كه به او ابوجعفر احول می‏گويند .
می‏گويد ز يد بن علی در وقتی كه مخفی بود دنبال من فرستاد . به من گفت‏
آيا اگر يكی از ما خروج و قيام كند تو حاضری همكاری كنی ؟ گفتم اگر پدر و
برادرت قبول كنند بله ، در غير اين صورت نه . گفت من خودم قصد دارم ،
به برادرم كاری ندارم ، آيا حاضری از من حمايت كنی يا نه ؟ گفتم نه .
گفت چطور ؟ آيا تو مضائقه از جانب داری درباره من ؟ گفتم : انما هی‏
نفس واحدش فان كان لله فی الارض حجة فالمختلف عنك ناج و الخارج معك‏
هالك و ان لا تكن لله حجة فی الارض فالمختلف عندك و الخارج معك سواء
من يك جان بيشتر ندارم . تو هم

194