دانائيشان ، و ظاهرشان از باطنشان و خاموشيشان از راستی و درستی گفتارشان. حق را مخالفت نمیكنند و در آن اختلاف ندارند . ايشان ستونهای اسلام وپناهگاهها هستند . به وسيله ايشان حق به اصل و موضع خود باز میگردد وباطل و نادرستی از جای آن دور و نابود میشود و زبانش آنجا كه حق آشكارشد بريده میگردد . دين را شناختند شناختنی كه از روی دانايی و رعايتنمودن است نه شناختنی كه از روی شنيدن و نقل نمودن باشد و روايتكنندگان علم بيشمار و رعايت كنندگان آن كمند ] . ايضا خطبه 145 : « و انه سيأتی عليكم من بعدی زمان ليس فيه شیء اخفیمن الحق و لا اظهر من الباطل . . . فالكتاب يومئذ و اهله طريدان منفيان وصاحبان مصطحبان فی طريق واحد لا يؤويهما مؤو فالكتاب و اهله فی ذلكالزمان فی الناس و ليسا فيهم و معهم و ليسا معهم » . [ زود است كه بعد از من بر شما روزگاری بيايد كه چيزی در آن پنهانتراز حق و درستی نبوده و آشكارتر از باطل و نادرستی نباشد . . . پس قرآن واهل آن در آن روز دور انداخته شده و در ميان جمعيت نيستند و اين هر دوبا هم در يك راه يار هستند و كسی قرآن و اهلش را احترام نكرده نزد خودنگاه ندارد . پس قرآن و اهل آن در آن زمان در بين مردم بوده و با ايشانهستند و ( در عين حال ) در ميانشان نبوده و با آنها نمیباشند ] . |
