شيعه همچنانكه نبوت يعنی راهنمايی دينی را من جانب الله میداند ،رهبری دينی را نيز من جانب الله میداند ، در اين جهت ميان راهنمايی ورهبری تفكيك نمیكند . پيامبران بزرگ هم راهنما بودهاند و هم رهبر . ختمنبوت ختم رهنمايی الهی و ارائه برنامه و راه است اما ختم رهبری الهینيست . فرق راهنمايی و رهبری : در [ كتاب ] " ديباچهای بر رهبری " صفحه 76میگويد : " رهبر به يك تعريف ، كسی است كه سبب تسهيل گروه در نيل بههدف رهبری بشود . به عبارت ديگر : وی آسانگر نيل به مقصود است ،راهنمای دستگير است ، احيانا تنها راه را نمینمايد بلكه وسائل طی آن ورسيدن به فرجام آن را نيز فراهم میآورد " . حقيقت اينست كه ميان رهنمايی و رهبری به حسب مورد عموم من وجه است. [ همانطور كه گفتيم ] نبوت از نوع رهنمايی و امامت از نوع رهبری استو ايندو موردا عام من وجه میباشند . ممكن است كسی فقط راهنما باشد ورهبر نباشد مانند همه مبلغين درست ما . ( آنانكه تبليغشان نادرست استكه از بحث خارجند ) اينها كناری ايستاده و راه و چاه را به ديگران ارائهمیدهند و میگويند تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال . ممكن است برعكس كسی رهبر باشد ولی رهنما نباشد . يعنی راهی است آشكار و هدفی استمشخص ولی نياز به نيرويی است كه قدرتها را متمركز و متشكل كند و سازمانبخشد و نيروهای خفته را بيدار و ناشكفته را بسوی سازندگی و ابتكار بسيجدهد . همچنانكه ممكن است يك شخص در آن واحد هم رهبر باشد و هم رهنما . |
