میگويند مقصود چيست ؟ آيا يعنی ستمگر در حال ستمگری اعم از اينكه قبلا همستمگر بوده يا قبلا خوب بوده ؟ میگويند اين محال است كه ابراهيم بگويدخدايا ! [ اين مقام ] را به ستمگران از ذريه من بده . پس لابد نظرش بهخوبان ذريهاش بوده است . پاسخ دادند به خوبانی از آنها داده میشود كهسابقه ظلم ندارند . « فابطلت هذه الاية امامة كل ظالم الی يوم القيامة و صارت فی الصفوش »اين امر در ميان آن منتجهاست ، در ميان صفوه ذريه ابراهيم است . ( صفوهبه چيزی گويند مانند كرهای كه از دوغ میگيرند آنگاه كه آنرا جدا میكنند .همان معنی زبده را دارد ) . « ثم اكرمه الله تعالی بان جعلها فی ذريتهاهل الصفوش و الطهارش » [ سپس خداوند تعالی او را بزرگ داشت به اينكهامامت را ] در صفوه و اهل طهارت يعنی اهل عصمت ذريه او قرار داد . بعدامام به آياتی از قرآن اشاره و استدلال میكند : « و وهبنا له اسحق ويعقوب نافلة و كلا جعلنا صالحين و جعلناهم ائمة يهدون بامرنا و اوحينااليهم فعل الخيرات » ( 1 ) . در قرآن راجع به اينكه ذريه ابراهيم حاملمسئله امامت هستند تكيه زيادی شده و انصافا آقای محمد تقی شريعتی در اينجهت در كتاب خلافت و ولايت راجع به ذريه و اينكه چرا قرآن كه در مسئلهتبعيضات نژادی هيچ معتقد نيست كه میتوان برای يك نژاد بر نژاد ديگرامتيازی قانونی قائل شد ، [ چنين سخنی گفته است ، ] خوب بحث كردهاندكه اينكه ذريهای از نظر نژادی و طبيعی به اصطلاح خلاصه میشوند و لياقتديگری پيدا میكنند مسئله ديگری است و همان معنی حمل امامت است و . . . پاورقی : 1 - سوره انبياء آيات 72 و . 73 |
