بسم الله الرحمن الرحيم در جلسه گذشته عرض كرديم كه اساس فكر شيعه در مسئله امامت با فكراهل تسنن مختلف است و اين دو فكر از ريشه با يكديگر اختلاف دارند .لهذا به اين صورت درباره اين مسئله بحث كردن كه ما قائل به امامتيم ،آنها هم قائل به امامت ، ولی شرايط امامت از نظر ما و آنها متفاوتاست ، اساسا درست نيست . چون آن چيزی كه شيعه به نام امامت معتقداست ، غير از آن چيزی است كه آنها به نام امامت معتقدند . كما اينكهمسئلهای كه به اين شكل طرح میشود كه آيا امامت به نص است يا به شورايعنی آيا امام را پيغمبر بايد تعيين كرده باشد يا مردم بايد او راانتخاب بكنند نيز به اين صورت صحيح نيست . زيرا آنچه شيعه در بابامامت میگويد و میگويد به نص است ، غير از آن چيزی است كه اهل تسننمیگويند و میگويند به شور است . نه اينكه درباره يك چيز بحث میكنند ويكی میگويد آن چيز به نص است و ديگری میگويد همان چيز به شور است . درواقع بايد چنين گفت كه در نظر شيعه |
