ترجمه خطبه سى و نهم

خطبه ايست از آنحضرت ، اين خطبه را موقعيكه از جنگ نعمان بن بشير ياور معاويه در عين التمر اطلاع يافت ايراد فرمود 1 در اين خطبه عذر خود را آشكار نموده 2 و مردم را به يارى خود تحريك ميفرمايد 3 من به مردمى مبتلا شده‏ام كه اگر امر كنم اطاعت نميكند 4 و اگر دعوت كنم اجابت نميكند 5 اى مردمى كه اصالت نداريد 6 . براى يارى پروردگارتان در انتظار چه كسى و كدام روزى و چه حادثه‏اى نشسته‏ايد 7 آيا هيچ دينى وجود ندارد كه شما را جمع كند 8 و هيچ غيرتى نداريد كه شما را بر هجوم به دشمنانتان تحريك كند و به هيجان در آورد 9 در ميان شما فرياد زنان ميايستم 10 و شما را بعنوان پناه ندا ميكنم 11 نه گفتارى را از من ميشنويد 12 و نه امرى را از من اطاعت ميكنيد 13 تا آنگاه كه حوادث عواقب وخيم خود را نشان ميدهد 14 نه بوسيله شما انتقام خونى گرفته ميشود 15 و نه بكمك شما ميتوان به مقصودى نائل شد 16 شما را به كمك برادرانتان خواندم مانند شتر خسته و بيمار صدا در آورديد 17 و مانند شتر لاغر و مجروح از حركت باز ايستاديد 18 سپس سپاهى از شما كه كوچك و مضطرب و ناتوان بود بحركت در آمد 19 گوئى بطرف مرگ در حاليكه مى‏نگرند ، رانده ميشوند 20 شريف رضى گفته است : سخن آن حضرت كه ميفرمايد : « متذائب » بمعناى مضطرب است 21 و ماخوذ از اين جمله است كه ميگويند : تذائبت الريح يعنى باد در وزيدن مضطرب شد . 22 و گرگ را ذئب ميگويند ، از همين جهت است كه در راه رفتن با اضطراب ميرود 23 .

[ 206 ]