خود زن در آن حالت احساس شرم و نقص میكرده خود را مخفی میساخته است .قبلا از ويل دورانت نقل كردهايم كه گفت : " پس از داريوش مقام زن مخصوصا در ميان طبقه ثروتمندان تنزل پيداكرد . زنان فقير چون برای كار كردن ناچار از آمد و شد در ميان مردم بودندآزادی خود را حفظ كردند . ولی در مورد زنان ديگر گوشه نشينی زمان حيض كهبرايشان واجب بود رفته رفته امتداد پيدا كرد و سراسر زندگانی اجتماعیايشان را فرا گرفت " . و هم او میگويد : " نخستين مرتبه كه زن حيا و شرم را احساس كرد آن وقت بود كه فهميددر هنگام حيض نزديك شدن او با مرد ممنوع است " . درباره اينكه زن ابتدا در خود احساس نقص میكرده است و سبب شده كههمه خود او و هم مرد ، او را موجود پست بشمارد ، سخنان زيادی گفته شدهاست . خواه آن سخنان درست باشد و خواه نادرست ، با فلسفه اسلام دربارهزن و پوشيدگی زن رابطهای ندارد . اسلام نه حيض را موجب پستی و حقارت زنمیداند و نه پوشيدگی را به خاطر پستی و حقارت زن عنوان كرده است ، بلكهمنظورهای ديگری داشته است ، چنانكه بعدا خواهيم گفت . |