حاجت و ضرورت در كار نيست ، نظر به غير وجه و كفين جايز نيست . اماوجه و كفين : اگر خوف فتنه در كار است نظر به آنها نيز جايز نيست واگر خوف فتنه در كار نيست ، به عقيده شيخ طوسی مانعی ندارد ولی مكروهاست . اكثر شافعيه نيز همين عقيده را دارند ولی به عقيده بعضی از شافعيهنظر به وجه و كفين حرام است " . علامه پس از آنكه ادله اين عده از شافعيه را نقل میكند میگويد :" به عقيده من نيز نظر بر وجه و كفين حرام است " . محقق در شرايع میگويد : نظر به چهره و دو دست يك بار جايز است وتكرارش جايز نيست . شهيد در لمعه ، و علامه در بعضی كتابهايش همينعقيده را انتخاب كردهاند . مجموعا در باب نظر بر وجه و كفين سه قول است : الف - ممنوعيت مطلقا . علامه در تذكره و چند نفر معدود ديگر و ازآنجمله صاحب جواهر اين عقيده را انتخاب كردهاند . ب - جواز نظر يك نوبت و ممنوعيت تكرار نظر . محقق در شرايع و شهيداول در لمعه و علامه در بعضی ديگر از كتبش تابع اين نظرند . ج - جواز مطلقا . شيخ طوسی ، كلينی ، صاحب حدائق ، شيخ انصاری ، نراقیدر مستند و شهيد ثانی در مسالك اين نظر را تأييد میكنند . شهيد ثانی درمسالك ، اين قول را تأييد و ادلهای كه شافعيه بدان تمسك كردهاند و موردپسند علامه واقع شده است رد میكند . ولی در آخر میگويد : شك نيست كهقول به تحريم طريق احتياط و سلامت است . |