اگر بگوئيم پوشش وجه و كفين لازم نيست و مرد هم در صورتی كه نظر ريبهو تلذذ نداشته باشد میتواند به وجه و كفين نگاه كند ، نتيجه اينست كهمانعی ندارد . و الا جايز نيست . خلاصه اينكه وجه و كفين ، مرز محبوسيت و عدم محبوسيت زن است ، وايرادهائی كه مخالفين پوشش میگيرند ، در صورتی است كه حجاب وجه و كفينرا لازم بدانيم . ولی اگر پوشيدن وجه و كفين را واجب ندانيم ، در پوششساير قسمتهای بدن هيچگونه اشكالتراشی نمیتوان كرد ، بلكه اشكال برطرفمخالف وارد است . اگر زن ، مرض نداشته باشد و نخواهد لخت بيرون بيايد ، پوشيدن يكلباس ساده كه تمام بدن و سر ، جز چهره و دو دست تا مچ را بپوشاند ،مانع هيچ فعاليت بيرونی نخواهد بود . بلكه برعكس ، تبرج و خودنمائی وپوشيدن لباسهای تنگ و مدهای رنگارنگ است كه زن را به صورت موجودیمهمل و غير فعال در میآورد كه بايد تمام وقتش را مصرف حفظ پزيسيون خودكند . ما به زودی توضيح خواهيم داد و قبلا نيز از قدمای مفسرين نقل كرديمكه استثناء وجه و كفين ، به منظور رفع حرج و امكان دادن به فعاليت زناست ، و به همين ملاك است كه اسلام آن را واجب نشمرده است . اكنون دلائل موافق و مخالف را در مسأله ، تحقيق میكنيم . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir