وجه و كفين ، مفروغ عنه و مسلم فرض شده است . و ما ذيلا چند نمونه از
اين موارد را ذكر می‏كنيم :
الف - در مورد حرمت نظر به خواهر زن :
صحيح « البزنطی عن الرضا عليه السلام قال : سألته عن الرجل يحل له ان‏
ينظر الی شعر اخت امرأته ؟ فقال : لا الا ان تكون من القواعد . قلت له :
اخت امرأته و الغريبة سواء ؟ قال : نعم ، قلت : فمالی من النظر اليه‏
منها ؟ فقال : شعرها و ذراعها » ( 1 ) .
ترجمه : احمد بن ابی‏نصر بزنطی - كه از اصحاب عاليقدر حضرت رضا عليه‏
السلام است - می‏گويد از حضرت رضا سؤال كردم آيا برای مرد جايز است كه‏
به موی خواهر زنش نگاه كند ؟ فرمود نه ، مگر اينكه از زنان سالخورده‏
باشد . گفتم پس خواهر زن و بيگانه يكی است ؟ فرمود بلی . گفتم ( در
مورد سالخورده ) چقدر برای من جايز است نگاه كنم ؟ فرمود به موی او و
ذراع ( از انگشت تا آرنج ) او می‏توانی نگاه كنی .
ملاحظه می‏فرمائيد كه هم در سؤال اول روايت ، و هم در آخرين جواب امام‏
عليه السلام آنچه ذكر شده است " مو " است نه " رو " . به خوبی روشن‏
است كه مستثنی بودن چهره ، نزد طرفين مسلم بوده است . و هرگز نمی‏شود
احتمال داد كه مثلا در مورد زنان سالخورده نگاه به مو و ذراع جايز باشد و
نگاه به صورت جايز نباشد ، در حالی كه در جواب سؤال از مقداری كه نظر
به آن جايز است ، چهره ذكر نشده است .

پاورقی :
1 - وسائل جلد 3 ، صفحه . 25

192