آنان از خانه و معاشرت با مردان بيگانه در خارج خانه برايشان مضر و
خطرناك است ، وارد كردن تو مرد بيگانه را بر او در داخل خانه و اجازه‏
معاشرت در داخل خانه نيز مضر و خطرناك است . اگر بتوانی كاری كنی كه‏
جز تو مرد ديگری را نشناسند چنين كن " .
اين يك توصيه اخلاقی است . علماء اسلام اين جمله را به شكل يك توصيه‏
اخلاقی تلقی كرده‏اند . اگر ما بوديم و چنين تعبيراتی ، بدون شك آنچه‏
استنباط می‏شد بيش از " توصيه اخلاقی " بود ، بلكه بيش از لزوم ستر وجه‏
و كفين بود ، آنچه استنباط می‏شد همان است كه ما از آن به حبس زن در
خانه تعبير كرده‏ايم . ولی علت اينكه فقها به مضمون چنين جمله‏ها فتوا
نداده‏اند ادله قطعی ديگر از آيات و روايات و سيره معصومين برخلاف مفاد
ظاهر اين تعبيرات است ، و به اصطلاح ظاهر اين جمله‏ها " معرض عنه "
اصحاب است . لهذا اين جمله‏ها حمل به توصيه اخلاقی شده است و ارزش‏
اخلاقی دارد نه فقهی .
آنچه فقها از امثال اين جمله‏ها استنباط كرده‏اند اين است كه اينگونه‏
جمله‏ها ارشاد به حقيقتی روحی و روانی در روابط دو جنس است و شك نيست‏
كه حقيقتی را بيان می‏كند . رابطه زن و مرد اجنبی سخت خطرناك است .
گيلی است كه پيلان بر آن می‏لغزند .
آنچه اسلام لااقل به صورت يك امر اخلاقی توصيه می‏كند اينست كه تا حد
ممكن اجتماع مدنی غير مختلط باشد .
جامعه امروز زيانهای اجتماع مختلط را به چشم خود می‏بيند . چه لزومی‏
دارد كه زنان فعاليتهای خود را به اصطلاح

236