ادله موافق

به چند دليل می‏توان گفت كه پوشش وجه و كفين واجب نيست :
1 - آيه " پوشش " كه همان آيه 31 سوره نور است و برای بيان اين‏
وظيفه و تعيين حدود آن است ، پوشانيدن وجه و كفين را لازم نشمرده است .
در اين آيه به دو جمله می‏توان استناد جست . يكی جمله " « و لا يبدين‏
زينتهن الا ما ظهر منها »" و ديگر جمله "« و ليضربن بخمرهن علی جيوبهن‏
"
در مورد جمله اول ديديم كه اكثر مفسران و عموم روايات ، خضاب و سرمه‏
و انگشتر و دستبند و امثال اينها را مصداق مستثنی ( الا ما ظهر )
دانسته‏اند . اين زينتها ، زينتهائی است كه در چهره و دو دست تا مچ ،
صورت می‏گيرد . خضاب و انگشتر و دستبند مربوط به دست است ، و سرمه‏
مربوط به چشم .
كسانی كه پوشش وجه و كفين را واجب می‏دانند بايد استثناء " الا ما ظهر
" را منحصر بدانند به لباس رو ، و واضح است كه حمل استثناء بر اين‏
معنی بسيار بعيد و خلاف بلاغت قرآن

188