صاحب مجمع البيان كه از لحاظ شكافتن معانی لغتها در ميان مفسران بینظير و در ميان غير مفسران كم نظير است در ذيل آيه 14 سوره احزاب آنجاكه لغت را معنی میكند میگويد : " و العوره كل شیء يتخوف منه فی ثغر او حرب . و مكان معور و دارمعوره اذا لم تكن حريزه " يعنی عورت به هر چيز آسيبپذير كه موردنگرانی است گفته میشود ، از قبيل نقاط سرحدی و يا يك امر مربوط به جنگ. مكان معور و خانه معور يعنی خانهای كه استحكام ندارد و آسيبپذير است. پس معلوم میشود اين تعبير فقهی مشتمل بر نوعی تحقير نمیباشد . به زناز آن جهت " عورت " گفته میشود كه مانند خانهای بیحصار است و آسيبپذير میباشد و بايد در حصار پوشش قرار گيرد . اكنون برويم بر سر نقل اقوال فقهاء . علامه در تذكره الفقهاء ، كتابالصلاه میفرمايد : " جميع بدن زن عورت است جز چهره ، به اجماع جميع علماء در جميعشهرها ، جز ابوبكر بن عبدالرحمن بن هشام كه تمام بدن زن را عورت دانستهاست و سخن او به حكم اجماع مردود است . از نظر علماء ما ( شيعه ) دودست تا مچ نيز مانند چهره است و عورت نيست . مالك بن انس و شافعی واوزاعی و سفيان ثوری در اين جهت با علماء شيعه هم عقيدهاند زيرا ابنعباس در تفسير سخن خدا : " « و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها »" وجهو كفين را توأما جزء استثناء شمرده است . اما به عقيده احمد حنبل و داودظاهری كفين بايد پوشيده شود . و سخن ابن عباس كافی است در رد سخن آنها" . علامه بعد سخن خود را درباره قدمين ادامه میدهد كه آيا |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir