مرد - از نظر جنسی - واقع نمی‏شوند و لذا اميدی به ازدواج ندارند . ممكن‏
است طمع داشته باشند ولی اميد ندارند . جمله " « ان يضعن ثيابهن » "
می‏فهماند كه زن دو نوع لباس دارد : يكی لباس بيرون و ديگر لباس داخل‏
منزل . آنچه رخصت داده شده است اينست كه زنان سالخورده می‏توانند لباس‏
رو را در بياورند ولی در عين حال به آنها اجازه خودنمائی و خودآرائی داده‏
نشده است .
در روايات اسلامی حدود برداشتن پوشش برای زنان سالخورده تعيين گرديده‏
است و ذكر شده كه جايز است روسری خود را بردارند :
« الحلبی عن ابی‏عبدالله عليه السلام انه قرأ " ان يضعن ثيابهن "
قال : الخمار و الجلباب . قلت : بين يدی من كان ؟ فقال : بين يدی من‏
كان ، غير متبرجة بزينة . فان لم تفعل فهو خير لها » ( 1 ) .
عبيدالله حلبی گفت كه امام صادق فرمود مقصود از " « ان يضعن ثيابهن
" روسری و چهارقد است .
گفتيم جلو هر كس كه بود ؟ فرمود جلو هر كس كه بود اما به شرط اينكه‏
ساده باشد و نخواهد خودآرائی و خودنمائی كند .
از جمله " « و ان يستعففن خير لهن »" می‏توان يك قانون كلی استنباط
كرد و آن اينست كه از نظر اسلام هر قدر زن جانب عفاف و ستر را بيشتر
مراعات كند پسنديده‏تر است و رخصتهای تسهيلی و ارفاقی كه به حكم ضرورت‏
درباره وجه و كفين و غيره داده شده است ، اين اصل كلی اخلاقی و منزلی را
نبايد از ياد ببرد .

پاورقی :
1 - كافی جلد 5 ، صفحه 522 ، وسائل جلد 3 صفحه 26 - . 25

168