را در برابر زنان يهوديه يا نصرانيه منع كرده است . در اين رواياتاستناد شده است به اينكه زنان غير مسلمان ممكن است زيبائی زنان مسلمانرا برای شوهران يا برادران خود توصيف كنند : " « لانهن قد يصفن لازواجهنو اخوتهن » " . بايد توجه داشت كه در اينجا مسألهای وجود دارد و آن اينست كه برایهيچ زن مسلمان جايز نيست كه محاسن يعنی زيبائيهای زن ديگر را برای شوهرخود توصيف كند . وجود اين تكليف زنان مسلمان را در برابر يكديگر تأمينمیدهد ، ولی در مورد زنان غير مسلمان اطمينان نيست ، ممكن است آنانبرای مردان خود از وضع زنان مسلمان سخن بگويند . لهذا به زنان مسلماندستور داده شده است كه خود را از ايشان بپوشانند . ولی البته آيه صراحتكامل ندارد به اينكه ظاهر كردن زينتها و زيبائيها در برابر آنها حراماست . لهذا با قرائن و دلائل ديگر ممكن است گفته شود كه اين عمل مكروهاست . فقها معمولا در اين مسأله قائل به وجوب پوشش زن نسبت به زنانغير مسلمان نيستند و تنها به كراهت بی پوششی فتوا میدهند . ب - بردگان و مملوكان ( « او ما ملكت ايمانهن ») در اين جمله دو احتمال است : يكی اينكه مراد خصوص كنيزان است و ديگراينكه مراد مطلق مملوك است و شامل غلامان نيز میباشد . در اينجا نيزروايات مؤيد تفسير دوم است ولی فتوای فقهاء با آن هماهنگی ندارد .در روايت است كه مردی از مردم عراق - كه به واسطه |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir