كرد زيرا : اولا كلمه " خمار " به كار رفته نه كلمه " جلباب " . خمارروسری كوچك است و جلباب روسری بزرگ . روسری كوچك را نمیتوان آناندازه جلو كشيد و مانند پرده آويزان كرد به طوری كه چهره و دور گردن وگريبان و سينه را بپوشاند و در عين حال سر و پشت گردن و موها - كه معمولادر آن زمان بلند بوده است - پوشيده بماند . ثانيا آيه میفرمايد با همان روسريها كه داريد چنين عملی انجام دهيد .بديهی است اگر آن روسريها را بدان شكل روی چهره میآويختند ، جلو پای خودرا به هيچ وجه نمیديدند و راه رفتن برايشان غير ممكن بود . آن روسريهاقبلا " مشبك " و " توری " ساخته نشده بود كه برای اين منظور مفيدباشد . اگر منظور اين بود كه لزوما روسريها از پيش رو آويخته شود دستورمیرسيد كه روسريهائی تهيه كنيد غير از اين روسريهای موجود كه بتوانيد همچهره را بپوشانيد و هم راه برويد . ثالثا تركيب ماده " ضرب " و كلمه " علی " مفيد مفهوم آويختننيست . چنانكه قبلا گفتيم و از اهل فن لغت و ادب عرب نقل كرديم ،تركيب " ضرب " با " علی " فقط مفيد اين معنی است كه فلان چيز را برروی فلان شیء مانند حائلی قرار داد . مثلا معنی جمله " « فضربنا علیآذانهم »" اينست كه بر روی گوشهای اينها حائلی قرار داديم . عليهذامفهوم " « و ليضربن بخمرهن علی جيوبهن »" اينست كه با روسريها بر رویسينه و گريبان حائلی قرار دهيد . پس وقتی در مقام تحديد و بيان حدودپوشش است و میفرمايد با روسريها بر روی گريبانها و سينهها حائلی قراردهيد و |